Üzülmek Yok Kaderinde !!!

Dünya kadar malın olacağına kutu gibi evin, dünyalar kadar huzurun, mutluluğun olsun. Kilolarca altının olacağına altın gibi muhabbetin, değerin olsun. Bırak kimse seni bilmesin sen kendini bil. Seni mutlu edenlerle ol. Hep kendinden vererek kimse için yok etme kendini. Olmuş olanı geri alamaz, olacak olanları değiştiremezsin. Bir saniye geri gidemediğin gibi bir saniye sonrasını da bilemezsin. Hayatın içinde mutlu olacağın şeyler de var. Koca dünyada sana ait olan bir yer muhakkak var. Alanını bil, olaylara kapılıp olay yaratma. Herkesin bir damarı, her olayın bir çözümü var unutma. Mücadele et, fedakarlık et ama olmayanı oldurmak da haddin değil bunu bil. Olmadı diye üzülmek yok kaderinde, olmadığı var. Daha güzel olacak. Rabbin var senin başka kimseye ihtiyacın yok. Yok dediğin huzur alnının secde anında, çıkış kapın kalbinde, gönlünde. İsyanların, sitemlerin seni bu hale getiren unutma! Hatırlaman gereken kötü olan değil DUADIR, iyiyi güzeli dilemektir. Hatırla ne denmiş;

                      ''Dertlerin varsa yığın, Rabbine sığın.''

Herkes Aynı Değil...

Bizler hayatı evimizde yaşamaya mahkumuz. Kapı önü bize uzak, sokaklar bize kötü, gönül verdiklerimiz bize yanlış. İtirazların, sitemlerin günah.
Söz hakkın içindedir dillendiremezsin, ağlayamazsın bile. En yakın hayalin gözlerinin kapanıp gece olduğu vakittedir. Bi' tek gece gözlerini kapatınca istediğini hayal edebilirsin orada özgür, orada mutlu, orada sensin. Kim ne diyebilir, istediğin yerde istediğini yap. Güçlüsün işte bak!
Doya doya seyret oradaki hayatı. Film izlerken uyuyanlardan değilsin. Kendini seyrederek uyu. Kim bilir belki bir gün uyandığında gerçeğinin içinde bulursun kendini.

BİTTİ Mİ ÇEKİP GİDECEKSİN!

Gözün yaşlı bakacaksın bunda sonra hayata. Gözünden akmaya hazır damlalarla bekleyeceksin aramasını, özlemesini. Önceleri arayacak, o da özleyecek seni sonra zamanla seyrekleşecek görüşmeler.
Haftada bir.
Ayda, yılda bir.
Sonra aramayacak, tesadüfler olacak belki. Belki tam sindirmişken ayrılığı, alışmışken yokluğuna; kapanmaya başlamışsa yaran bir tesadüfle tarumar olacaksın, tekrar başa döneceksin.

EN İYİSİ BİTTİ Mİ ÇEKİP GİDECEKSİN!

All iz well :)

Zamanla geçer derler inanmazsın. Zaman geçtikçe de alışırsın. Pişmanlığın tecrübedir artık. Bir şey daha öğrenirsin. Belki aynı hatayı yapmazsın da başka bir hata, yanlış yaparsın. Burada önemli olan hatalarından pişmanlık duyup bir köşeye çekilip kendine acımanı engelleyebilmek, ders almak, bir tecrübe daha edinmek, daha dikkatli olmak, bir karar almadan önce iyi düşünmek. İnsanız. Zaaflarımız var kanabiliriz, kalbimiz var yanlış birini sevebiliriz. Geçmişteki hatalardan ders almışsak kendimiz için doğru olanı yapabiliriz. Yeter ki en başından olumsuzlukları çıkaralım sözlüğümüzden ( yapamam, onsuz yaşayamam, ben zayıfım dayanamam vs.) ve hepsini, her şeyi olumlu düşünelim. Çekilecek dert varsa da, yaşanacak mutluluk varsa da razı olmayı bilelim. Unutmayalım ki ne yapsak da kaderimizin bir adım ötesine gidemeyiz. Bu da varmış demeli ve her şeyin iyi olacağı umudunu yitirmemeliyiz.

Umut Yok Deme!

Gözlerin mi titrek, şehrin ışıkları mı?

Umuda mı işaret yoksa bu karanlıkta?

''Evet, hayat karanlık ama aydınlatabilirsin.'' demek mi?

Bu yüzden mi karanlık gecede canlı ve parlak ışıklardayım?

Umut işte! Ne kadar karanlıkta, çıkmazda olsan da vardır içinde.

Tüm şehrin ışıkları sönmez. 

Asla göremezsin. Bir ışık takılır illaki, arar bulursun.

UMUT YOK DEME, VARDIR. 

YETER Kİ GÖZLERİNİ, YÜREĞİNİ KAPATMA SEN!

*Resim Alıntıdır.

(Kahramanmaraş)