30 Ocak 2014 Perşembe

GİDİYORSUN SEN

Koca şehir yalnız şimdi. Gidiyorsun sen. Arkandan birer birer sönüyor ışıklar, yağmurun sesi duyuluyor. Nasıl da vuruyor cama? Rüzgar kalıyor geriye, ışıkları sönmüş şehir, ışığını kaybetmiş ben. Geldiğinde ne verdiysen toplayıp gidiyorsun şimdi. Oysa sevmiştim ben bu aydınlığı ne de güzelmişsin meğer. Bir koku var, içime çektikçe saçlarının kokusu. Sevgilim özlemekten öte bir şey yaşatıyorsun bana. Adımlarını duyuyorum ama sonu ben değil. O merdivenlerden ne ara indin, ben nasıl anlamadım? Bakışlarında dünü ve yarını görürdüm hep hiç mi bakmamışım gözlerine o an? Kahretsin! Hissedemedim. Anlamalıydım gözlerinden, konuşmalarından. Gidiyorsun sen, ben kendimi suçluyorum. Anlamalıydım son cümlenden; ''İnsan nefes almayı unutur mu?''




Hiç yorum yok:

Yorum Gönder